Sıradaki yazım üstadımın önerisi üzerine sağlıklı düşünme üzerine olacaktı ama düşünmeye oturmaya ve yazmaya fırsat bulamadım henüz.
Bugün bu satırları yazıyor olma sebebim mesleğimin kurucusu , Türkiye'nin mercimek teyzesi Ayşe Baysal hocam. Ondan ders almaktı hayallerimden biri ama nasip olmadı. O şu an bir tabutun içinde Hacettepe Üniversitesi'ndeki anma töreninde . Binlerce insan dua ediyor arkasından. Bense onu sadece bir kez gördüm, içime doğmuş gibi bu sene gittiğim Besvak Kariyer Günleri'ne kesinlikle gitmeliyim dünya gözüyle bi kez Ayşe hocayı göreyim demiştim. Gördüm , elini tuttum ,- yaşlı insanlara ayrı bir sevgim vardır- gözlerinin içine baktım, konuştum , kitabını imzalattım o kadar titriyordu ki elleri garip bi şeyler yazmıştı kitaba ömrüm boyunca saklayacağım ve her baktığımda gülümseyip dua edeceğim birkaç kelime.. Velhasılı kelam ; gönlü güzel bir insandı. Bu dünyadan Ayşe hoca geçti, hocaların hocası .. Rabbim rahmetiyle merhametiyle muamele etsin. Camiamızın başı sağolsun demeyeceğim. Bence tüm Türkiye'nin başı sağolsun ...